[الصبر عنواني]

فى مدارة الشبوانى بالشحر اثناء زيارة الحبيب سالم بن عمر العطاس عام 1958م
قال الشاعر محمد احمد بن هاوى باوزير ( ابو سراجين ) رحمه الله :
يابن مسهور من معه شبان با يقضى عمل
وبا يخلونه يشوف الشهر فى القبله هلال
شفهن بوارك فى المحط لى با يشلين الثقل
والزاحفه با يصبحوها لحم فى وسط التفال
بين الجماله والفساله نصف ساعه يالعول
لى ما ثبت فى حلها والا تردوا به الرجال
كل من بغى كسوه يبايع فى حطيطات الدبل
يدخل الى برقه وقابس ارض بو زيد الهلال
خرمان بي خرمه نبا براد شاهى فى عجل
باصم راسي والجمال دوب خايلها خيال
نا با قبل منك وانت ياعمر منى قبل
خليتنا فى الشمس وانت دوب جالس فى الظلال
لا تقول بن هاوى مغفل يا عمر والا هبل
نا خرّج الكلمه ونوزنها بميزان القفال
الليش ما حفظوا حمول الناس من طرشه وبل
خلوا السفينه واقفه بين المزايب والشمال
ان عاد حد جاويد با تفتي اذا الامر اشتكل
والا انقطب حبلك وعدّك من مقاطيب الحبال